Będąc w Norwegii, staraj się dopasować do miejscowych

Jeśli jest jedna rzecz, której nauczyłem się podczas ostatniej podróży do Europy – mój pierwszy pobyt za granicą, nie licząc Nowej Fundlandii – to jest to prawdziwa wartość bekonu i jajek. Kilka tygodni temu z pewnym niepokojem wszedłem na pokład samolotu lecącego do Norwegii z krótką, sześciogodzinną przesiadką w Londynie. Podczas lotu z Londynu przeżyłem pierwszy prawdziwy szok kulturowy. Kiedy steward – który, jak każdy mężczyzna w Norwegii, miał blond włosy spięte i jednocześnie spłaszczone, tak jakby czterolatek zamroził sobie głowę – zapytał, czego chcę do picia Powiedziałem: „Proszę o wodę”. Potem mnie rzucił. „Nadal czy na gazie?” Moja twarz mówiła: „Co do %$&* właśnie powiedziałeś?!”. Moje usta mówiły: „Przepraszam?” Powtórzył to jeszcze raz, ale wyjaśnił jakimś gestem ręcznym i słowem „bąbelki”. Powiedziałem mu, że woda niegazowana będzie w porządku. Po nocnym locie przez ocean, podczas którego przespałem solidne cztery minuty (w serii jednosekundowych drzemek), do celu pozostały mi już tylko dwa loty, autobus i winda. Przybywszy wieczorem, wyczerpany, miałem okazję zanurzyć się w całej Norwegii aż do rana, kiedy udałem się na hotelowy bufet śniadaniowy. Ale byłem zdezorientowany. Może przespałem śniadanie i była już pora lunchu. Pierwszą rzeczą, którą zobaczyłem, był półmisek śledzia – znanego również jako bekon Bergen. Tak. To było śniadanie. Widziałem to, ponieważ pasta zawierała także jajka na twardo, więcej ryb i chleb Wasa — chrupiący chleb, który Norwegowie uwielbiają, ponieważ jest wytrawny ORAZ bez smaku. Nie było szynki, prostych jajek ani tostów francuskich. Nie miałam jednak prawa narzekać. Ci Norwegowie mogą mieć całkowitą ochotę na rybę na śniadanie (zamiast czegoś smaczniejszego, jak kiełbasa, jajko i ser topiony w bułce naleśnikowej z dodatkiem klonu), ale są też wysportowani, szczupli i zdrowi. Jedzą czekoladę, aby nabrać sił podczas maratonów na nartach biegowych, a nie po to, aby nabrać energii na cały odcinek Kawalerka. A jeśli kiedykolwiek podróżujesz po Norwegii, nauczyłem się, że nazwanie kogoś „rybim oddechem” jest w rzeczywistości komplementem. Tego dnia pojechaliśmy autobusem i zatrzymaliśmy się w muzeum na wycieczkę i lunch. „Mamy dla ciebie niezłe mydło rybne” – powiedział nasz przewodnik. Mydło rybne to powszechny lunch, podobnie jak nasza kanapka z masłem orzechowym lub nasza długa na stopę łódź podwodna. Tyle że nie smakuje jak mydło albo ryba. Smakuje jak zupa rybna. Jeśli zjesz całe mydło fisk, otrzymasz deser, czyli naleśnik z kwaśną śmietaną i dżemem na wierzchu. Nie zmyślam tego. Czasami myślę, że ci Norwegowie po prostu starają się być trudni. Następny dzień rozpoczął się znowu od obfitego śniadania składającego się ze śledzia, oliwek, jogurtu i najwyraźniej czego jeszcze hotel próbował wyczyścić ze swoich lodówek. Podczas kolejnej wycieczki i kolejnego przystanku na lunch mogliśmy skosztować kolejnego lokalnego przysmaku – mydła rybnego! Nie mogę jednak polemizować z norweską dietą. Z tego, co widziałem, byłem najgrubszą osobą w kraju. Po spojrzeniach mogłem stwierdzić, że musieli pomyśleć, że jestem królem Kanady, najwyraźniej byłem dobrze odżywiony. Oprócz zdrowej diety Norwegowie dużo chodzą, a nawet jeżdżą do pracy na rowerze. Widziałem około 100 rowerów zaparkowanych przed biurowcem i pomyślałem, że ci ludzie są niezwykle dbali o zdrowie i przyjazni dla środowiska. Albo wszyscy zostali przybici za jazdę pod wpływem – jazdę pod wpływem. Język w Norwegii to kolejna bariera kulturowa, którą przełamuje jedynie fakt, że wszyscy Norwegowie uczą się angielskiego w szkole. To dobrze, ponieważ w przeciwieństwie do, powiedzmy, hiszpańskiego czy francuskiego, gdzie mogę wybrać jedno lub dwa słowa i zrozumieć, co mówią, norweski to przypadkowy zbiór spółgłosek, które nigdy nie powinny się stykać, oraz samogłosek z kropkami nad nimi i przecina je. „Kanapka z szynką” to „skinkesmørbrød”. Są też inne norweskie słowa, które są tak blisko angielskiego, jakby je zmieniono, żeby były trudne. „Parkowanie” to „parkowanie”. Pospiesz się! Poza tym na drogach jest wiele znaków – i nie zmyślam – z napisem „pierdnięcie”. Myślałem, że to po prostu klasyczny norweski humor, ale sprawdziłem i dowiedziałem się, że pierdnięcie po norwesku oznacza „szybkość”. Jeśli więc obudzisz się kiedyś w Norwegii, pamiętaj, aby dostać się do bufetu z wielkim pierdnięciem. Jeśli będziesz powolny, wszystko może zniknąć i utkniesz w jedzeniu czegoś naprawdę obrzydliwego. „Obrzydliwe” to, jak sądzę, po norwesku „podwójny cheeseburger z bekonem”. -Chucka Browna Sierpnia 26 2011 http://www.therecord.com/living/article/584800--chuck-brown-when-in-norway-try-to-fit-in-with-the-locals Aby uzyskać więcej aktualności i aktualizacji, pomoc w zakresie potrzeb wizowych lub bezpłatną ocenę swojego profilu pod kątem wizy imigracyjnej lub pracowniczej, wystarczy odwiedzić stronę www.y-axis.com