Zaostrzyć politykę wobec studentów zagranicznych

Premier Sarawak, Tan Sri Adenan Satem, nie przebierał w słowach, gdy państwo uznało jednolity certyfikat egzaminacyjny (UEC) przyznawany absolwentom lokalnych chińskich niezależnych szkół. „Wiele krajów i prywatnych uniwersytetów na całym świecie należycie docenia UEC, ale nie Malezja. Co za strata!" był cytowany jako powiedzenie. Ale bardziej wymowne było jego pytanie: „Jak więc można zabronić tym studentom wstępu na lokalne uniwersytety publiczne, a jednocześnie pozwolić obcokrajowcom posiadającym inne kwalifikacje wstępne na przyjazd i studia w Malezji?” Jakie zatem kwalifikacje muszą spełnić studenci zagraniczni, aby zapisać się na lokalne uniwersytety – publiczne i prywatne? Jakie są minimalne wymagania, aby dostać się do lokalnych szkół wyższych i uniwersytetów? Chociaż prywatne instytucje szkolnictwa wyższego często biorą udział w targach edukacyjnych za granicą i promują swoje kursy, jakie są warunki wstępne, zanim będzie można rozpatrzyć wniosek? Co roku setki malezyjskich studentów zmierzają do budynku MCA w Kuala Lumpur, gdzie rozpatrywane są wnioski o wizę studencką na studia w Wielkiej Brytanii. Zanim jednak będzie można złożyć wniosek, który należy pobrać ze strony internetowej, warunki są rzeczywiście rygorystyczne. Bez potwierdzenia przyjęcia z uniwersytetu w Wielkiej Brytanii Twoja aplikacja nie zostanie przyjęta, a co dopiero rozpatrzona. Bardziej rygorystyczny jest jednak wymóg znajomości języka angielskiego. W przeglądzie na swojej stronie internetowej UK Border Agency kategorycznie stwierdza: „Możesz ubiegać się o wizę studencką na studia w Wielkiej Brytanii, jeśli masz ukończone 16 lat oraz potrafisz mówić, czytać, pisać i rozumieć angielski”. Do wniosku należy dołączyć dowód biegłości, ale nawet wtedy niektóre uniwersytety zmuszają studentów zagranicznych do przystąpienia do testu z języka angielskiego przy przyjęciu, a w przypadku wykrycia słabych punktów są zobowiązani do uczęszczania na zajęcia językowe. Jednak najważniejszym kryterium jest zdolność finansowa i musisz być w stanie wykazać, że masz pieniądze na utrzymanie i opłacenie kursu, a kwota będzie się różnić w zależności od lokalizacji uczelni. Jednak przeglądając formularz wniosku o wizę studencką na stronie internetowej Departamentu Imigracji, jedyne poszukiwane informacje to czas trwania studiów, poziom studiów, nazwa uczelni lub dane szczegółowe sponsora w Malezji. Jednak w „Formularzu danych studenta” na stronie internetowej wymagane są szczegółowe informacje na temat kwalifikacji akademickich. Poza tym szuka jedynie szczegółów „Zasobów finansowych”, które obejmują nazwę instytucji, rodzaj konta i kwotę. Wnioskodawcy zobowiązani są także do załączenia odpowiednich dokumentów potwierdzających posiadane zasoby finansowe. Ale kto decyduje, czy kwalifikacje akademickie są dostosowane do kierunku, który studiują? Skąd wiadomo, czy biegle władają językiem, w którym prowadzone są wykłady? Z formularzy aplikacyjnych wynika, że ​​każdy cudzoziemiec może zapisać się na dowolną uczelnię wyższą, wystarczy „uzyskać akceptację” i pokazać wyciągi bankowe. Edukacja to wielki biznes i Malezja ma nadzieję stać się regionalnym centrum edukacji. Większość uczelni wyższych działa zgodnie z prawem i utrzymuje swoje standardy, przyjmując wyłącznie studentów spełniających wymagane kwalifikacje. Zainwestowali w odpowiednie sale lekcyjne, laboratoria i sale wykładowe, uzupełnione przez dobry zespół akademicki. Byłaby to idealna sytuacja, ale ze smutkiem muszę stwierdzić, że jest garstka, które zboczyły z prostej i wąskiej drogi, pozwalając, aby wykorzystywano je jako kanał wjazdu obcokrajowców pod pretekstem studiowania. Istnieje ponad 600 instytucji szkolnictwa wyższego, z których tylko 20 to instytucje rządowe. Oto kilka statystyk dotyczących pozostałych, które warto przeżuć: » Kampusy Filii Uczelni Zagranicznych 9 » Uczelnie niepubliczne i kolegia uniwersyteckie 42 » Uczelnie prywatne 468 » Politechnika 27 » Uczelnie społeczne 39 Nikt nie wie, ilu studentów zagranicznych jest w Malezji. Dostępne są jedynie szacunki. Są oczywiście tacy, którzy udają studentów i angażują się w niezdrowe zajęcia. Dlatego nadszedł czas, aby wszystkie zainteresowane strony, rząd, instytucje, przedstawiciele studentów i inne zainteresowane strony opracowały kompleksową politykę mającą na celu zapewnienie, że łatwość dostępu na studia nie będzie nadużywana. Chociaż możemy być zadowoleni, że osiągamy wyznaczone cele, musimy również zadbać o to, aby studenci otrzymywali edukację wysokiej jakości i nie dali się oszukać operatorom latającym nocą, którzy szkodzą sobie, zdobywając dyplomy.